top of page

Doen wat werkt, wat bedoelen we hiermee?

Als je inzoomt op onze visie en hoe die te bereiken dan zie je al gauw iets opvallend staan bij het onderdeel missie, we beweren namelijk dat Bureau Think Positive doet wat werkt!

Op zich niets bijzonders als mensen zeggen dat ze van plan zijn om hun doelen te bereiken door te doen wat werkt maar zo logisch is het niet want....

Vele bedrijven gaan prat over allerlei strategieën en technieken die ze gebruiken om resultaat te halen, zo hoor je bijvoorbeeld dat de ene zorgaanbieder zich richt op een bepaalde methodiek zoals de Tripple C methodiek, of Gentse teaching of het aloude Sociaal Competentie Methode. Wat deze zorgaanbieders doen is het hanteren van een bepaalde manier van handelen om te gebruiken bij een bepaalde doelgroep.

Fijn, want dat geeft een gevoel van controle, van maakbaarheid.


Wat je bij ons ziet als je op de site belandt is: 'we doen wat werkt' niets meer en niets minder.

Betekent dit dat we als bureau in de complexe zorg zomaar iets doen, dat we geen methodiek hanteren of dat we onze eigen weg in gaan zonder enige theoretische kennis?

Nee, dat doen we niet, integendeel...a


Als bureau in de complexe zorg is het van belang te beschikken over de nodige theoretische kennis en het is essentieel om te kunnen putten uit verschillende methodieken, en toch doen we het anders, we kiezen niet specifiek voor een bepaalde methodiek, waarom?


Wij van Bureau Think Positive zien de mens als de mens, niet meer en niet minder.

De mens als een bijzondere schepsel met al zijn facetten, met al zijn eigenaardigheden maar vooral met al zijn vermogen om zelf zijn leven vorm te geven, door het maken van keuzes en het ondergaan van ervaringen, helende ervaringen, met een begeleider aan zijn zijde die hem helpt op het pad van donker naar licht.


De mens zit uiterst ingewikkeld in elkaar, bovendien is ieder mens onderdeel van een complex systeem dat medenormgever is van de unieke situatie waarin onze zorgvragers zich bevinden.

Het zou te simplistisch zijn om te zeggen: de mens zit zo in elkaar en reageert volgens een bepaalde patroon, dit is de methodiek en dit is de oplossing voor zijn zorgvraag.

De oplossing is vaak niet in zicht op het moment dat we met onze behandeling beginnen, maar de intentie om hem te helpen door te doen wat werkt en te laten wat niet werkt, daar houden wij ons aan vast. En het is die instelling van oprechte onvoorwaardelijke acceptatie van de struikelblokken dat ons helpt onderweg. Belangrijk is hierbij te benadrukken dat we niet enkel werken met de struikelblokken maar dat we daarnaast focussen op de zelfhelende krachten dat een mens van natuur in zich heeft. Wellicht is de focus op het laatste hetgeen wat het meest werkt.


De mens is geen koek dat past binnen een gegeven patroon, waarvan van tevoren vast staat welke afmeting het heeft en van welke grondstof hij gemaakt is. En juist dat maakt de mens uniek en waardevol.


De enige juiste houding die je als zorgaanbieder kan hebben, als geconfronteerd met het fenomeen MENS is een contemplatieve en observerende houding, vandaar dat we belang echten aan structurele overleggen om opgedane nieuwe inzichten met elkaar te bespreken, vandaar dat we belang echten aan zelfreflectie.

Als zorgaanbieder hanteren we enige mate van deemoed, en putten kracht uit het de gedachte over al wat we in het verleden hebben bereikt.


Nee, doen wat werkt is niet zo simpel als het lijkt, het vraagt kracht com je handelen in twijfel te stellen maar het is wel de weg naar meer inzicht, met vaak meer resultaat.. De houding die erbij hoort is er een van verwondering en van het stellen van kritische vragen, ook al denk je er te zijn.

De resultaat is vaak niet wat we in eerste instantie voor ogen hadden want de mens ontwikkelt zich op zijn eigen manier, soms behaal je dat wat je oorspronkelijk voor ogen had, dan zie je een kind dat op eigen benen staat op school, dat is een heel bevredigend moment, soms zie je een kind dat na jaren thuis te hebben gezeten de weg heeft gevonden naar een zorgboerderij, je ziet hem blij zijn tussen de dieren, soms zie je een kind dat zijn plek heft gevonden, buiten zijn oorspronkelijk gezin. Dit alles hadden we van tevoren niet kunnen voorspellen, de weg ernaar toe zagen we niet, wel zagen we telkens weer de eerst volgende stap, alsof je met een zaklantaarn door een grot loopt op weg naar de uitgang.

Als je mij vraagt wat de beste methodiek is om iemand met een complexe zorgvraag te helpen dan is mijn antwoord simpel: doe wat werkt en verlies nooit hoop, hoe moeilijk de weg ook is, vertrouw op je kunnen, durf te vallen en leer van je fouten.


Dit is tevens mijn voornemen voor aankomend jaar.


Ik wens jullie het allerbeste toe in 2022.


Roger Vogelezang

Zorg coördinator Bureau Think Positive


Featured Posts
Recent Posts
Search By Tags
Er zijn nog geen tags.
bottom of page