Hechtingsproblematiek en de gebeten hond deel II (hoe ga jij om met de aanvallen?)
Zoals ik een vorige blog aangaf kun je de zorgvrager met een forse hechtingsproblematiek het beste zien als een gebeten hond, hij is uiterst kwetsbaar en kan gemakkelijk boos, ja zelfs agressief worden en dit terwijl jij hem enkel probeert te helpen. Maar die goede bedoelingen van jou komen niet aan omdat hij de wereld ziet vanuit een bril van onveiligheid. Hoe ga je om met de aanvallen van de zorgvrager met een forse hechtingsproblematiek? op deze vraag ga ik in, geef ik grenzen aan of juist niet? mag ik boos worden als hij mij wat aandoet of juist niet? benieuwd? kijk maar...
