Grenzen bewaken bij SGLVG (sterk gedragsgestoord licht verstandelijk gehandicapte) jongeren.Hoe doe

De sglvg (sterk gedraggestoord licht verstandelijk gehandicapte) jongere heeft moeite met grenzen en structuren. De kamer schoonmaken kan altijd later gebeuren, aan tafel wachten totdat iedereen klaar is met eten wordt afgedaan als ouderwets.

Allemaal voorbeelden van hoe de jongere met grenzen omgaat.

Maar grenzen zijn uiterst belangrijk voor deze jongeren. Zonder grenzen onstaat er onduidelijkheid en vandaaruit onveiligheid.

Als begeleider is grenzenbewaking een van je voornaamste taken maar hoe zorg je ervoor dat de jongere naar je luistert?

De truc zit hem in de quasi amicale maar doortastende benadering bij het aanspreken.

Deze jongeren zijn weinig gevoelig voor autoriteit, want vaak willen ze het zelf bepalen!

Deze jongeren zijn doorgaans verbaal sterk waardoor je als begeleider vergeet dat ze, sociaal emotioneel in een veel lagere ontwikkelingsfase verkeren.

Hun manier van reageren (emotioneel) op sociale interacties (bv op correcties) is van een lager nivo.

De kunst is dus laag in te steken zodat je grenzen aangeeft zonder het zelfbeeld aan te tasten, zonder ze af te wijzen.

Wat ik vaak doe, is dat ik bij het aanspreken de jongere het gevoel geef dat hij zelf een keuze kan maken, dat hij zelf mag beslissen of hij doorgaat met grensoverschrijdend gedrag of dat hij ermee stopt. Hierbij geef ik de jongere desnoods inzichten (gevolgen op korte/lange termijn) om het maken van zijn keuze te vergemakkelijken. Uiteindelijk maakt hij ZELF de keuze op basis van zelfonderzoek.

Bij het aanspreken betekent dit dat ik geen waardeoordeel uitspreek en de jongere in zijn waarde laat.

Corrigeren van sglvg jongeren, de stappen.

Stap 1:

De eerste stap bestaat uit het benoemen van wat je ziet aan grensoverschrijdend gedrag.

'zooohh, jij neemt een plak kaas zomaar zonder boterham'

Uit mijn toon is indirect duidelijk dat wat de jongere doet niet adequaat is. Er is echter geen sprake van oordeel, enkel een constatering.

Stap2:

Daarna kan zoiets volgen als: 'volgens mij is dat niet de bedoeling, wat denk jij?'

Hiermee benadruk je het feit dat de jongere bezig is een bepaalde grens over te gaan, iets wat consequenties voor hem ksn hebben.

Stap 3:

Vervolgens kun je komen met het aangeven van de, in deze situatie, adequate gedrag vervolgt door een goede waarom.

'Kaas eten we hier op een boterham, dan blijft er genoeg over voor iedereen'

De toonzetting en je non verbale communicatie zijn hierbij van groot beland, zij ondersteunen de boodschap die je geeft.

Houd het ontspannen, gebruik geen autoritaire toon. Je benadering is quasi amicaal, je werkt vanuit de relatie, het is de jongere die uiteindelijk kiest om om te stoppen met het onwenselijk gedrag, hij moet die keuze zelf maken, op basis van innerlijke zelfonderzoek (wat levert mij het op als ik ermee doorga? wat levert het mij op als ik ermee ophoud?)